واقعیت این است که بچه های کنجکاو از طریق کنجکاوی٬ توانایی فراگیری را کسب می کنند. بچه ها از بدو تولد شروع به کنجکاوی و جست و جو می کنند. و این کنجکاوی به مرور زمان افزایش می یابد.
هدف بچه های کنجکاو رسیدن به شناخت یک پدیده است. و چه خوب خواهد شد اگر در مسیر کنجکاوی ابزار و وسایل مفید در اختیار کودک قرار بگیرد تا به یک شناخت درست از پدیده مورد توجه اش برسد.
در مقابل ارضای حس کنجکاوی کودک فقط باید صبور بود. با آرامش به حرکات (مثل دست بردن به سمت شعله شمع) و پرسش های بی شمار و تکراری او با آرامش پاسخ داده شود.
نباید حس جست و جوگر او را با رفتاری اشتباه سرکوب کرد. میتوان مطابق با سن کودک مرزهایی را برای کنجکاوی او در نظر گرفت.
با تعیین محدوده جست و جو می توان کودک را به شناخت درست از محیط پیرامونش رساند. و او را برای پذیرش قوانین آماده کرد.
محدوده کنجکاوی کودک تازه متولد شده تا سه ماهه تمرکز بر محیط پیرامونشان تا حد ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر است.
محدوده جست و جوگری کودک سه ماهه تا شش ماهه به طور معمول٬ فاصله یک متری اوست.
در حدود شش ماهگی تا نه ماهگی کودک به فضای دو تا سه متری خودش توجه نشان می دهد.
به همین ترتیب دامنه کنجکاوی او با افزایش سن٬ گسترده تر خواهد شد. پیشنهاد می شود برای امنیت کودک و آرامش ذهنی خود٬ ابزار و وسایل مناسب در اختیار او قرار دهید.
به او محدوده کنجکاوی مختص به خودش را بدهید تا با حد و حدود و قوانین و ضوابط نیز آشنا شود. فراموش نشود که او هیچ چیزی نمی داند. آنها از روی غریزه کنجکاوی٬ دوست دارند به هر چیزی دست بزنند.