کودک لوس به چه کودکی گفته می شود؟
یک کودک به صورت مادرزاد لوس نیست. او در این وضعیت قرار گرفته است. یک کودک لوس به دنیا نمی آید. این که بچه لوسی است، همه بر پایه استدلال و روش عمل والدین است. اگر آنها اجازه میدهند فرزندشان به میزان خاصی از خودخواهی برسد، فرزندان در نهایت دچار مشکل می شوند. و رفتار آنها به طور فزاینده ای بدتر می شود. دیر یا زود این کودکان در نهایت به والدین خود توهین می کنند. آنها را کنترل و قدرت خود را بر آنها تحمیل می کنند. مهمتر از همه، آنها در نهایت نمی دانند چگونه ارزش خود را حفظ کنند. همیشه بیشتر مایلند محبت ببیند و هرگز یاد نمی گیرند که چگونه واقعا قدردانی کنند.
یک کودک لوس می تواند یک انسان بسیار ناخوشایند به عنوان یک فرد بزرگسال باشد. این موضوع برای دیگران و مهمتر از همه برای خودش اذیت کننده است. کودکان به مرزبندی نیاز دارند. و والدین باید مثل والدین خوب رفتار کنند. هرگز نباید به فرزندان خود بی احترامی یا توهین کنند. به یاد داشته باشید، هر کاری که شما انجام می دهید برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان، به آنها کمک می کند که افراد بهتری در آینده باشند. که می دانند چگونه روابط سالم را برقرار و حفظ کنند.
نشانه‌های کودکان لوس
√ خود محور است و تصور می‌کند که تمامی خواسته‌های او بدون قید و شرط باید برآورده شود.
√ خشنود نگه داشتن او بسیار سخت است.
√ به قوانین احترام نمی‌گذارد و حاضر به سازش نیست و مدام استدلال می‌کند.
√ خواسته‌های غیر منطقی دارد و تلاش می‌کند اطرافیان خود را طبق خواست خود کنترل کند.
√ تفاوت بین نیاز و خواسته هایش را نمی داند.
√ اصرار به داشتن هر چیزی برای خود دارد.
√ پیوسته بی‌حوصله است و شکایت می‌کند.
√ در برابر محرومیت مقاومت اندکی دارد.
√ مفهوم کار سخت و «نه» را درک نمی‌کند.
√ نالیدن مکرر یا قهرهای مکرر.
√ بی‌ادب است و از انجام کمتر کاری لذت می‌برد.
به خاطر داشته باشید که بسیاری از این نوع رفتارهای کودکان میتواند ناشی از بیش فعالی کودک باشد در صورت هر گونه شک و تردید در مورد ماهیت رفتار کودکتان با یک متخصص اطفال مشورت کنید.
یک کودک بی نظم و نچسبی است که اکثر نسبت به اطرافیان مواقع خودخواه، بهانه گیر، بی ملاحظه، بیزارکننده است.”لوس شدن” بدین معنا است که علی رغم سخت گیری در مورد رفتار کودک از جانب والدین، او از خودراضی و سرسخت بار بیاید.
چرا کودکان لوس میشوند؟
یکی از دلایل لوس شدن کودکان روش های تربیتی نادرست و غیرقابل قبول والدین است. والدین محبتکننده افراطی که معیارهای تربیتی و روش های یادگیری را در نظر نمی‌‌گیرند و صرفاً با محبت‌های بی حد و حساب مانع اجتماعی شدن رفتارهای کودکان میشوند. چنین کودکانی معنای صبر و تحمل را در زندگی نمی‌آموزند و انسان‌هایی عجول با شخصیت‌هایی متزلزل بار خواهند آمد. از آنجایی که هیچ پدر و مادری دوست ندارد کودکش لوس بشود پس باید رفتار مناسب و روش تربیت اصولی کودک را بداند.
لوس کردن فرزندان آنها را تبدیل به افرادی می کند که به قوانین احترام نمی گذارند. و مسئولیت کارهای خود را نمی پذیرند. همه اینها می تواند عواقبی جدی در طول بزرگسالی داشته باشد. و این همان هیولایی است که والدین خودشان می سازند.
هر کودکی می داند که چگونه می تواند خشم خود را منتقل کند، زیرا در اغلب موارد آنها می دانند که می توانند هر چیزی را که می خواهند از همین راه بدست آورند. به ویژه، این رفتار باعث می شود که یک بزرگسال احساس شرم و گناه کند. فریاد کشیدن٬ لگد زدن٬ گریه کردن از ابزار کودک برای تحت فشار قرار دادن والدین است. با این روش کودک توانسته است پدر و مادر خود را وادار به انجام خواسته اش کند. و آنها احساس گناه و شرم کنند. بدین ترتیب والدین اختیار خود را از دست داده اند، چون فرزندشان را درست تربیت نکرده اند. ؟
جلوگیری از لوس شدن
تنظیم مرز در خانه به این دلیل و معنی نیست که والدین با فرزندانشان خشن هستند. یا آنها را دوست نداشته باشند. مرزها بسیار ضروری هستند. والدین باید با فرزندانشان جدی باشند و قوانین خود را دنبال کنند. مرزی قائل باشند و سپس کودک را ملزم به احترام گذاشتن به آن مرزها کنند. والدین باید تصمیماتی را که دارند قاطعانه انجام دهند. اگر در هر لحظه تسلیم شوند، کل ماجرا بی فایده خواهد بود.
با کودک لوس چکونه رفتار کنیم؟
چنانچه کودکان از قوانین خانواده پیروی نکنند و حتی خلاف آن عمل کنند، برای مثال در جمع فامیل رفتاری از آنها سر بزند که مطابق با موازین تربیتی نباشد، آیا لازم است که مثلاً در جمع مورد تنبیه یا سرزنش قرار گیرند؟ مسلماً نه؛ یادآوری نکات تربیتی و قوانین موردنظر به کودک باید در منزل و به طور خصوصی صورت گیرد. کودکان برای قضاوت دیگران راجع به خودشان اهمیت فراوانی قائلند. و چنانچه در حضور دیگران مورد توبیخ قرار گیرند رنجیده خاطر میشوند. و در پاره‌ای موارد رفتارهای تلافی جویانه از آنها سر خواهد زد. چنانچه حریم خانواده امنیت و اطمینان لازم را برای کودک فراهم کند، او به راحتی میتواند اشتباهات خود را بپذیرد.
بیش از حد از او حمایت نکنید
بیش از حد از او حمایت نکنید، در موقعیت‌های سخت او را تنها نگذارید ولی در حمایت از او افراط نیز نکنید، به او یاد دهید که خود مسئول رفع مشکلات است و مهارت‌های مقابله‌ای را به او بیاموزید و بدین ترتیب اعتماد به نفس او را تقویت کنید.
یک کودک لوس باید یاد بگیرد که بزرگسالان جدی هستند. آنها باید بدانند که « به هیچ وجه» به معنای «نه» است. اگر مرزها از ابتدا مستقیما و واضح تعیین شده باشند، حتی خشم به طور معمول اتفاق نخواهد افتاد. به همین دلیل است که شما باید قوانین خود را در اسرع وقت اعلام کنید.
راههای اصلاح رفتار کودکان لوس
به او آموزش صبر دهید و مطمئن باشید که پاسخ به تمام خواسته های او بلافاصله پس از درخواست، اصلاً شیوه تربیتی مناسبی نخواهد بود. به او یاد دهید که باید صبر کند تا به خواسته هایش برسد. عدم آموزش این مهارت، او را در زندگی به فردی سرخورده تبدیل می‌کند. اگر در حال مکالمه تلفنی با دوستتان هستید و کودک از شما درخواست می‌کند برای او کاری انجام دهید، نیازی نیست فوراً تلفن را قطع کنید، بلکه از او خواهش کنید چند دقیقه‌ای صبر کند تا مکالمه شما تمام شود.
آموزش احترام به حقوق دیگران به او آموزش دهید که به حقوق دیگران احترام بگذارد. پس از اینکه نیازهای اولیه کودک همچون غذا، پوشاک و… برآورده شد، خواسته های او پس از نیازهای والدین باید برآورده شود. و نیاز والدین بر خواسته های کودکان اولویت دارد. همراه کودکتان، فعالیت‌های گروهی انجام دهید و با همسر و یا دوستان خود وقت سپری کنید. این کار هم به لحاظ سلامت جسمی و هم روحی، برای کودکان مفید است. و در کارهای گروهی می‌توانید احترام گذاشتن به حقوق دیگران را به آنها آموزش دهید.
پیشنهاد هایی برای والدینی که فرزند لوس دارند
- در صورت سر و صدا او را به اتاقش ببرید و مجبور کنید آنجا بماند تا پوزش کند. ایستادن در یک گوشه، ماندن در اتاق، محروم شدن از برنامه مورد علاقه یا ابزار بازی از تنبیهات مناسبی است که می توانید به کار ببندید.
- تلاش کنید امکانات را تنها در شرایط مناسب و مطابق معیارهای پذیرفته شده درخواست به آنها بدهید.
- اگر گریه بچه برای نیاز است، سریعاً نیازش را رفع کنید. اما گریه متاثر از کج خلقی کوک باید نادیده گرفته شود.
- وسایل را تنها وقتی برایشان بخرید که سزاواری آن را داشته باشند. و برایش کاری کرده باشند. انضباط اتاق، مسواک زدن و زمان خواب را مانند یک قانون تغییرناپذیر از او بخواهید.
- فرزند شما به شما اشتیاق دارد، حتی اگر گاهی به او تحکم کنید. دلواپس نباشید که قاطعیت، شما را در نظر او تنفر آمیز نمایش می دهد. یک روز کودک بزرگ می شود و از شما به دلیل تربیت درست تان سپاسگزاری می کند. و شما را دلیل تمام موفقیت هایش می داند. همان طور که اگر کودکی لوس و ضعیف تربیت کنید، مستمرا باید از او پشتیبانی کنید. و تا وقتی که زنده هستید او کودک لوس شماست و شما را برای این مشکل مقصر می داند.
با بچه لوس چگونه رفتار کنیم؟
- به او حق انتخاب بدهید/ ندهید: گاهی به او حق انتخاب بدهید؛ مثلاً در مورد نوع کتابی که دوست دارد مطالعه کند و یا نوع لباسی که به تن کند و یا نوع غلاتی که به عنوان میان وعده میل کند، از او نظرخواهی کنید و بدین ترتیب به او یاد بدهید که در برخی موارد امکان انتخاب برای او وجود دارد و در برخی موارد نیز باید به انتخاب والدینش احترام بگذارد. وقتی هیچ حق انتخابی ندارد، به او این امکان را ندهید و برای او قوانین خاصی تعیین کنید. مثلاً هنگام خرید در مکان‌های شلوغ باید دست مادر خود را بگیرد و در این مکان حق هیچ انتخاب دیگری را ندارد و یا هنگام اتومبیل سواری حتماً باید کمربند ایمنی خود را ببندد.
- با کودک خود بحث و لجبازی نکنید: تنها قانون را یادآوری کنید و تنبیه مناسب با قانون شکنی او را اجرا کنید. البته به یاد داشته باشید که کودکان زیر چهار سال چیزی زیادی از قانون نمی فهمند و پس از آن هنوز با بهانه جویی از انجام تکالیف خود طفره می روند. اما با آغاز شش سالگی می توانند با اشتیاق قوانین را دنبال و در سن نوجوانی مثل یک بزرگسال رفتار کنند.
- این مسئله در نظر داشته باشید که شما اسباب بازی تمام وقت کودک نیستید. او باید بیاموزد خود را سرگرم کند. و ساعاتی را در خلوت خود بگذراند. و شما و کارهایتان را رها کند. و باید صبرکردن و انتظار و تلاش کردن را برای بدست آمدن نتیجه را بیاموزد.
- بچه ها رفتار شما را تکرار می کنند، پس خود اولین مجری قوانین باشید.
- به دلیل قلدری، قدرناشناسی و طلبکار رفتار کردن کودک، هرگز برایش هدیه نگیرید. این کار رفتارهای بد او را تقویت می کند.
- محبتکننده و در عین حال قاطع باشید: وقتی صحبت از قاطع بودن به میان می‌‌آید، برخی والدین تصور می‌کنند که جدی و قاطع بودن به این معناست که مثلاً پرخاشگر هم باشیم .یا این که چنانچه فرزندمان از ما پیروی نکرد، با زور و خشونت مواردی را به او تحمیل کنیم. حال آن که در مقوله های تربیتی، قاطع و جدی بودن به این معناست که از اصولی پیروی کنیم و قوانینی برای فرزندان‌مان داشته باشیم. به علاوه، اصرار به اجرای آن قوانین در خانواده وجود داشته باشد.
ثبات خُلق و ثبات اندیشه و رفتار در والدین ضروری است. چنانچه اصول تربیتی خود را تغییر دهیم و به گفته‌های خود چندان اعتقادی نداشته باشیم، فرزندان به اصول و قوانین خانواده پایبند نخواهند شد. پس جدی و قاطع بودن به معنای آن است که در اجرای اصول و قوانین خانواده باری به هر جهت رفتار نکنیم.
سایر راهکارها برای مقابله با کودک لوس
√ در مقابل رفتار خوب به آنها جایزه دهید و در مقابل رفتار بد، آنها را تنبیه کنید.
√ اگر برای درخواست چیزی شروع به داد و فریاد کردند، به آنها آنچه را دوست می دارند را ندهید.
√ اگر از روی زمین بلند نشدند آنها را بلند کرده و به داخل اتاقشان ببرید تا زمانی که آرام شوند و عذر خواهی کنند.
√ اگر آنچه را از آنها خواسته اید بدون پاسخ بگذارند سریعا آنها را تنبیه کنید. مثلا به گوشه ای برده و تا عذر خواهی نکرده اند به آنها اجازه حرکت ندهید.
√ اگر حاضر نشدند اسباب بازی خود را با دیگری شریک شوند، اسباب بازی را از آنها بگیرید.
√ هر آنچه را می خواهند برای آنها نخرید، تا از روی استحقاق و شایستگی بدست آورند.
√ اگر اتاق خود را به هم می ریزند به آنها اجازه خروج ندهید تا زمانی که اتاق را کاملا مرتب کنند.
√ ساعت خواب را به آنها تحمیل کنید و بر سرحرف خود بایستید و مقاومت کنید.
√ در مقابل کارهای درستی که انجام می دهند آنها را تشویق کنید.
سخن پایانی
رفتارهایی که از کودکان سر می‌‌زند و در واقع سبک زندگی آنان را نشان می‌‌دهد، آموختنی و اکتسابی است. بنابراین آنچه در مورد شخصیت، عادات، تجربیات و یادگیری کودکان مشاهده می‌کنیم، همه نشأت گرفته و تأثیرپذیر از محیط زندگیشان است. روش‌هایی که والدین در قبال فرزندان اعمال می‌کنند، از جمله روش‌های تشویقی و تنبیهی، قوانین و مقررات در خانواده، نحوه اجرای قوانین خانواده، انعطاف داشتن، سختگیر، قاطع و یا تسلیم شونده بودن در ساخت فکری کودکان و رفتارهای آنان بسیار مؤثر است.